گرمایش تابشی ، مناطقی که تلفات حرارتی بسیار بالا رخ می دهد ممکن است نیاز به گرمایش نقطه ای تکمیلی داشته باشند. مناطقی که تلفات حرارتی بسیار کمی دارند، مانند دیوارهای مجاور دیگر مناطق گرم شده، ممکن است به بهترین وجه توسط واحدهای کوچکتر نسبت به سایر قسمت های ساختمان گرم شوند.
چرخاندن بازتابنده‌های واحدهایی که روی دیوارهای بیرونی قرار می‌گیرند، به گرمایش تابشی اجازه می‌دهد تا به محیط کار اطراف هدایت شود. رعایت حداقل ارتفاع نصب برای نصب صحیح بسیار مهم است. به دلیل تغییرات حرارتی، جعبه کنترل مشعل و اولین بخش‌های لوله تابشی باید در ناحیه (های) با بیشترین تلفات حرارتی (به عنوان مثال: درهای سقفی) قرار گیرند. بخش های خنک کننده لوله باید در مناطقی قرار گیرند که به گرمای زیادی نیاز ندارند. هنگام قرار دادن گرمایش تابشی در امتداد یک دیوار بیرونی، معمولاً جفت بخاری در مقابل هم نصب می‌شوند و سپس با هم هواکش می‌شوند.
نصب ریج در این چیدمان، گرمایش تابشی در امتداد خط برآمدگی ساختمان نصب می‌شوند، معمولاً با بخاری‌های مجاور که در جهت مخالف جهت حداکثر پوشش متمایل هستند، اگرچه ممکن است از نصب افقی استفاده شود. این چیدمان برای بخاری های مادون قرمز کمترین مطلوبیت را دارد.
گرمای ورودی در دورترین فاصله از دیوارهایی که تلفات رسانایی رخ می دهد متمرکز می شود. طرح نصب پشته می تواند دمای طراحی داخلی مورد نیاز را فراهم کند، اما باید افزایش مصرف سوخت را پیش بینی کرد.چیدمان های ترکیبی ترکیبی از ترتیبات نصب محیطی و پشته معمولاً در ساختمانهای بزرگی که نزدیکترین دیوارهای مقابل بیش از 100 فوت از هم فاصله دارند استفاده می شود. طرح محیطی پایه برای بیشترین بازده سیستم دنبال می شود.
برای متعادل کردن تلفات حرارتی زیاد از طریق سقف در مرکز ساختمان، برخی از گرمایش تابشی به جای قرار دادن همه آنها در محیط، نزدیک‌تر به مرکز نصب می‌شوند. قرار دادن ورودی گرمایی 10 تا 20 درصد از کل تلفات حرارتی در نزدیکی ناحیه مرکز معمولاً کافی است. اگر گرمایش در مرکز از 20 درصد کل ورودی تجاوز نکند، 15 درصد کاهش اتلاف حرارت محیطی ممکن است انجام شود.لوازم جانبی اختیاری بخاری‌های مادون قرمز با شدت پایین را می‌توان در یک پیکربندی مستقیم، «L»، «U» یا «U» گسترده قرار داد تا حداکثر انعطاف‌پذیری را در قرار دادن بخاری و کنترل توزیع گرما فراهم کند. نیازهای موضعی خاص تأثیر کمی بر انتخاب کلی بخاری ها دارد، اما می تواند انحرافات محلی را دیکته کند.
پسوندهای بازتابنده اغلب برای ارائه شدت تابش بالاتر در این مناطق استفاده می‌شوند، اگرچه یک گرمایش تابشی کلی معمولاً نیازی به استفاده از چنین پسوندی ندارد. حداکثر دو زانویی 90 درجه یا یک اتصال 180 درجه U را می توان روی بخاری سری با شدت کم نصب کرد. محل قرارگیری این لوازم جانبی با ورودی آتش بالای مدل خاص تعیین می شود. نمودار 4.1 حداقل فاصله را از جعبه کنترل مشعل نشان می دهد که زانویی یا اتصالات U باید برای بخاری های با شدت پایین مدل های مختلف قرار داده شود.
